Kayda Geçsin


Ece Temelkuran “inatla” Kayda Geçsin diye tarihe not düşüyor!..

Arka kapak yazısından başlıyorum söze ;

“Umut pek güven duyduğum bir sözcük değil, ben inadı tercih ederim. Umudum yok olsa bile inadım var. İnsanın, yine de, her şeye rağmen iyi olabileceğine, bu ülkenin içinde, dövüldükçe içinin çok derinine kaçmış bir iyilik tohumu olduğuna dair bir inatçı imanım var.

Benim de, benim gibilerin de bu ülkeye dahil olduğunu söylemek, sonra yeniden söylemek için sağlam tutmaya çalıştığım bir inadım var. Biz varız. Yani biz de varız…”

“Kayda Geçsin” çünkü; bu zamanlar, o zamanlar…

2013-12-01 20.26.40

Ece Temelkuran çok dertli. İsyanlarda.Haksız da değil.

Memleketin gidişatından tedirgin. Bu tedirginliği, iktidar muhalefeti yaptığı için işinden gücünden olmasından kaynaklanmıyor. Samimi bir tedirginlik onunkisi.

Sırf gazetecilik yaptığı için, kitap yazdığı için tutuklanan meslektaşlarına üzülüyor. Çocukluğunu yok yere hapishanelerde geçirenlere üzülüyor. İşçiye üzülüyor, fakire üzülüyor. Kitabın her sayfasında bu üzüntü dalga dalga çarpıyor insanın suratına.

Kürtlerin meseleleri hakkında konuşması/yazması, bu meseleler hakkında ılımlı görüşlerini dile getiren herkesi olduğu gibi onu da yaftalıyor. o yüzden bu yaftalamalardan sıyrılmak zorunda kalıyoruz kendimizi anlatırken. “her kesim, kendini ne olmadığı üzerinden tarif etmek zorunda kalıyor. Darbeci değilim, şeriatçı değilim, terörist değilim”

Birbirimizi tanısak işlerin daha kolay yürüyeceğini söylüyor ama “tanışmamızı engelleyen bir başka mesele ise hep birbirimizi çıldırma anında görüyor, birbirimize o zaman bakıyor olmamız. atatürkçüler darbecilikle suçlanmaktan öfkelenmişken, islamcılar depremde yıkılan kuran kursunda ölen çocuğunun hakkını aramazken, aleviler çalıştaylara karşı kavga ederken ve kürt çocuklar taş atarken… kameralar tam o anda bize dönüyor ve kendimizi, türkiye’yi o anda görüyoruz: hep kavga ederken. Bu da ülkenin kendiyle ilgili bir kanaat oluşturmasına neden oluyor: ‘biz birlikte yaşayamıyoruz.’  syf 6

“Kürtler, Türkler ve Hepimiz”, “Bizim Memleket” ve “Başka Memleketlerden” notlarla bitiyor kitap.

Yorum bırakın