Türk Edebiyatının Gamlı Prensesi olarak adlandırılan Tezer Özlü’nün okuduğum son kitabıydı. Leyla Erbil ile mektuplaşmalarından enfes bir tat almıştım. Bir yanda deli – dolu kadın Leyla Hanım diğer tarafta ise uçlarda yaşayan, hep yeni yerler/soluk arayan Tezer’im.
Tanıtım Bülteni’nden
Duyguların, doyumların, düşüncelerin dolaysız, sade, birebir aktarımıdır mektuplar. Hele de “en yakın” arkadaşa, bir “can dostu”na yazılmışsa, yazılan Leylâ Erbil, yazan da Tezer Özlü’yse…Yazarının coşku dolu, yoğun bir sevgiyle, sevecenlikle yüklü, zaman zaman da “taşkın” duyarlılığını yansıtan bu mektuplar, okuru bir başka boyuta taşıyacak, Tezer Özlü’nün Bütün Eserleri’nin ufkunu genişletecek…
Kitaptaki kartpostallardan ;
Ruhları şad olsun Edebiyat Tanrıçalarının . . .