“Duvarın üstüne oturmuş ayaklarımı sallıyorum. Ellerim avuçların içinde. Yanıbaşımızda bir elma çiçek açmış – kokusu ulaşıyor bize. Ayaklarımızın altında kent. Baharını yaşıyor. Hiç beklenmedik bir sırada güzelleşiveren çirkin kızlar gibi güzel. Yalnızız. Susmayı biliyoruz. Mutluyuz – mutluyuz değil mi?”
Sevgi Soysal, Tutkulu Perçem
arıkovanınaçomaksokankız 