1962’de Afganistan’da doğmuş yazar “Sabır Taşı” adlı romanı ile 2008 Goncourt ödülü almıştır . Konusu itibariyle ilgimi çeken bir isim oldu. Yazar, Sabır Taşı’nda eşitsizliği, zulmü, toplum kurallarının aksayan yönlerini dışa vuran, kadının her dönem toplumlarca hor görüldüğü, ataerkil bir yapının içerisindeki kadının sessizliğini, aynı zamanda romanda da dışarıda bir savaşın olduğu ülkeden “kadın” gözüyle seslenmektedir.
Tanıtım Bülteninden;
Afganistan’da bir evde, basit bir döşek. Döşeğin üzerinde, gözleri açık ama bilinçsiz yatan bir erkek.
Erkeğin başucunda, dua edip tespih çekerek onunla ilgilenen karısı. Dışarıda, sürüp giden savaş.
Kocasının tepkisizliğini fırsat bilen kadının, o güne kadar hep bastırmak zorunda kaldığı kadınlık duygularını, üzüntüsünü, kaygısını, öfkesini ilk kez dışa vuruşu…
Kocasını, sonunda çatlamasını beklediği sabır taşına dönüştürmesi…
Atiq Rahimi’nin bu sarsıcı eseri, şiirselliği ve temposuyla, daha ilk satırlardan itibaren sarıp sarmalıyor okuru.
Kadınların insan yerine konmadığı, şiddetin sıradan bir olay gibi yaşandığı, savaşın artık kanıksandığı bir ülkeden yükselen isyan çığlığı.
Kitap ile sevgiyle kalın. . .
arıkovanınaçomaksokankız 