Çavdar Tarlasında Çocuklar

Yapıkredi yayınlarından çıkan “Çavdar Tarlasında Çocuklar” kitabının yazarı Salinger’in yazmış olduğu tek romanıdır. Yazarı, ilk olarak Peyniraltı Edebiyatı dergisinin hangi sayısıydı hatırlamıyorum ama o sayısında yazarı ele almış olmasıyla tanımış oldum ben de. Kitabı okurken Stradlater’ı ve Ackley’i karakterlerini seveceksiniz ve yer yer gülmenize bile sebep olabilir.

 Kitaptan alıntılarım;

* “Hayat tabii ki bir oyundur, evladım. Hayat, kurallara göre oynanması gereken bir oyundur.”

“Evet, efendim. Öyledir, biliyorum.” Oyunmuş, kıçımın kenarı. Oyun, öyle mi? Tüm asların bulunduğu takımdaysan, oyun o zaman, tamam; kabul ederim. Ya öteki takımdaysan, as oyuncu filan yoksa, oyunla ilgisi kalır mı bunun? Hiç yani. Yok oyun moyun.

Syf 14

* Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir.

Syf 23

 

* Bir insan öldü diye onu sevmekten vazgeçmek zorunda mısın, Tanrı aşkına; özellikle de, hayatta olanlardan bin kez daha iyi kalpli bir insansa? 

Syf 161

 

* Aynı senin şimdiki durumunda, pek çok, pek çok insan ahlaksal ve ruhsal sorunlarla karşılaşmış. Ne mutlu ki, bazıları bu sorunları yazmışlar. Onlardan öğreneceksin bunları; eğer istersen. Aynı biçimde, bir gün senin önereceğin bazı şeyleri başka birinin gelip senden öğrenmesi gibi. Ne güzel bir düzen bu, sırayla, karşılıklı. Ve, eğitim de değil bu. Tarih bu. Şiir bu.

syf 177

 

* . . .
Tanıştığımıza memnun olduğumuzu söyledik, ki böyle, tanıştığıma hiç memnun olmadığım kimselere , durmadan , “Tanıştığımıza memnun oldum, ” demek beni öldürüyor.

 

Syf 86

 

Kitap ile kalın. . .