Kediler Güzel Uyanır

Yeni bitirdiğim öykü kitabıdır. Kısa öyküleri severim. Tadımlıktır böyle =]

Yekta Kopan – Kediler Güzel Uyanır

“Beklenmedik bir anda, bir kitapla yaşadığın şaşırtıcı buluşma. Kütüphanede, rafta, çalışma masasında öylece durmakta, seni beklediğini bilmeden; zaten sen de farkında değilsin yaşanacakların. Karşılaşıyorsunuz. O senden daha cesur, sınırları yok. Sonrası kendiliğinden geliyor. Mutlusunuz. Hepsi bu.”

Öyküler. Kısa öyküler. Çok kısa öyküler. 

Yekta Kopan, edebiyatın en değerli parçası kısa öyküyü titizlikle işliyor. İnsanı derinden kavrayan yalın anlatımıyla hayatın tüm karmaşasını içinde taşıyan çekirdek zamanların resmini yapıyor. Cümleler, sözcükler hatta harfler, bu kitapta birer notaya dönüşüyor ve hayatın gizli ahengini sezdiriyor. Kediler Güzel Uyanır usta işi bir kitap.

(Tanıtım Bülteninden)

Altını çizdiğim bazı satır aralıklarından ;

* Yorulmuşum. Gerindim. Esnedim. Ağırlaştım. Ağırlaşmayacağım. Ağırlaştırmayacağım. Kalkacağım. Güçleneceğim. Göreceğim. Göstereceğim. Bağıracağım. Bağıracağım. Uyumayacağım. Uyutmayacağım. Uyutmayacağız. Başaramayacaklar. Öldüremeyecekler. Ölmeyeceğiz. Susmayacağız. Susmayacağız. Susmayacağız. 

syf 60

* Kuru köftenin şişkinliği geçmeden çimenlere uzanmıştık babamla. Bulut okumayı öğretmişti bana. “Bulutlar geçerken konuşur,” demişti, ” ne dediklerini hemen duyman, hızlıca okuman lazım.” Elimi göbeğime koymuştum,ne yapsa babam, taklit ederdim. “Hayat da öyledir, geçer gider, iyi dinlemezsen, ne dediğini duyamazsın.”

syf 19

Not: Kitap şu an yanımda olmadığı için sevdiğim paragrafları çokça yazamadım.