Kuşların en çok imrendiğim yanı özgürlükleriydi. Alabildiğine geniş- hatta canı istedi mi,kişioğlunu yukardan pisleyecek kadar geniş- bir özgürlüktü bu. İnsanların kaygılarıyla, düşünceleriyle dolu telaşları vardı. Soğuğa yenilgin, en güzel seslere kulaklarını tıkamış, koşuşurlardı. Bana kalırsa, kuşların bu değerbilmezlere derslerini vermeleri bal gibi de haklarıydı. Başlarına, değerli giysilerini düşün o şeylerle kişioğlunun bir duralayışı, ağaca bakıp, çaresiz bir uzaklaşışı vardı ki, gelin de elinizdeyse kuşların özgürlüklerine imrenmeyin.
Necati Tosuner – Özgürlük Masalı syf 8
arıkovanınaçomaksokankız 