Çocukluğunun bakışlarıyla gelebilmişsin bugüne, ne güzel! Sevindim seni gördüğüme. Güzel bir çocuktun; güzel bir insan olmuşsun. Yalansız. Elleri, ah elleri! Gözlerinin tam içine bakmak istiyordum, ama elleri öylesine titriyordu ki! Başaramıyordum bir türlü, elimde olmadan kaçırıyordum bakışlarımı. ” İstersen çiçekleri koruyabilirsin,” diyordu,” Sonra da açtırırsın yeniden, inanıyorum. Bugün birlikte nasıl açtırdıysak . . .
Ürkme hiçbir şeyden !
Ayşe Sarısayın
Yorgun Anılar Zamanı
syf 57 den Merhabalar =]
arıkovanınaçomaksokankız 